Van Overleven naar Leven: Hoe de geest van een kameel, naar een leeuw, en uiteindelijk een kind wordt

Over de reis na een scheiding

Na een scheiding voelt het leven vaak als overleven. Alles draait om doorgaan, volhouden, het juiste willen doen. Voor ouders én kinderen. Als bewustzijnscoach en orthopedagoog zie ik dagelijks hoe mensen proberen staande te blijven in een storm — uit liefde, omdat het voor je gevoel ‘moet’, simpelweg omdat er geen andere optie lijkt.

Maar wat als deze moeilijke fase ook een reis is naar vrijheid? Naar meer licht en liefde? Nietzsche beschreef ooit de transformatie van de geest in drie stappen: de kameel, de leeuw en het kind. Een diepe, filosofische metafoor — maar ook een herkenbaar groeipad wat je tegenkomt in het leven.

1. De Kameel – Alles dragen

De eerste fase is die van de kameel. De geest buigt zich, net als een kameel knielt, en zegt: “Ik neem het op mij. Ik wil goed beladen zijn.’’ Het is als een vriendschap sluiten met doven, die nooit horen wat jij wil. Of is het het spook de hand reiken als het ons bang wil maken? Of is het liefhebben van iemand die op ons neerkijkt?

Je ziet dit terug in de ouder die na een scheiding, sterk wil staan, zich groot wil houden. Of zoals een kind die alles zou doen om hun ouders goed te laten voelen, en tekorten wil aanvullen. Net als de kameel nemen ze lasten op hun rug en stappen ze dapper de woestijn in.

Maar op de lange termijn put dit uit. Wat ooit kracht leek, wordt vermoeidheid. Er groeit een verlangen naar iets anders. Naar een leven dat niet alleen over plicht en overleving gaat.

2. De Leeuw – Nee durven zeggen

In de stilte en eenzaamheid van de woestijn ontstaat iets nieuws: een leeuw.
Vrijheid wil hij zich toe-eigenen en meester zijn in zijn eigen woestijn. ‘Ik wil’, is dan ook wat de geest van de leeuw zegt. De leeuw is nodig om vrijheid te scheppen en daardoor een nieuw begin te kunnen maken, met daarbij een heilig nee. Niet om opstandig te zijn, maar om zijn eigen ruimte terug te veroveren.

Deze fase is betekent voor ouders dat ze de stap durven te maken dichter naar zichzelf. Ze leren grenzen stellen, eigen keuzes maken, ook al botst dat met verwachtingen van ex-partners, familie of de buitenwereld.
Voor kinderen betekent het soms: ik hoef niet langer alles goed te maken. Ik mag voelen wat ík voel, en ik ben goed om wie ik werkelijk ben.

De leeuw vecht niet tegen alles, maar bevrijdt zichzelf van oude patronen en overtuigingen. Zodat hij ruimte kan maken voor iets wat nog veel puurder is.

3. Het Kind – Ja zeggen tegen het leven

Pas als de leeuw heeft leren nee zeggen, ontstaat ruimte voor het kind — het nieuwe begin.
Niet het kind dat verantwoordelijkheden draagt die te groot zijn, maar het spelende, vrije, pure kind.
Deze laatste fase is geen terugkeer naar vroeger, maar een hergeboorte. Je zegt weer ‘ja’ tegen het leven, zoals het nu is.

Als ouder betekent dit: je gaat leven vanuit je ware Zijn. Je verbindt opnieuw met wie jij bent. En je kind? Die mag weer gewoon kind zijn, niet de pleaser of de helper, maar een ontdekkend mens op weg naar volwassenheid.

Van overleven naar leven is een reis

Niet in één dag. Niet zonder hobbels. Maar wel met betekenis.
In mijn begeleiding help ik ouders (en kinderen) bewust deze stappen te herkennen. Van trouw zijn aan anderen, naar trouw zijn aan jezelf. Van dragen, naar kiezen. Van moeten, naar mogen. Van niet weten wat je wil, naar jezelf echt kennen.

Je hoeft het niet alleen te doen. Maar het begint wel bij de moed om jouw eigen reis aan te gaan.